ค้นหาหมวดอักษร ส
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' สนม ๑ '
สนม ๑ หมายถึง [สะหฺนม] น. เจ้าจอมมารดาหรือเจ้าจอมอยู่งานซึ่งทรงพระเมตตายกย่องขึ้นเป็นชั้นสูง โดยได้รับพระราชทานหีบหมากทองคำลงยาราชาวดี เรียกว่า พระสนม. (ข. สฺนํ).
คำที่ใกล้เคียงกัน
สนมเอก
น. เจ้าจอมมารดาที่ได้รับพระราชทานพานทองเพิ่มจากหีบหมากทองคำลงยาราชาวดี เรียกว่า พระสนมเอก ในสมัยโบราณมี ๔ ตำแหน่ง คือ ท้าวอินสุเรนทร์ ท้าวศรีสุดาจันทร์ท้าวอินทรเทวีและท้าวศรีจุฬาลักษณ์.
สนม ๒
[สะหฺนม] น. ข้าราชการในพระราชสํานักทําหน้าที่เกี่ยวกับพิธีศพทําสุกําศพหีบ จัดดอกไม้ ดูแลรักษาเครื่องนมัสการโกศ หีบเป็นต้น เรียกว่า เจ้าพนักงานสนมพลเรือน. (ข. สฺนุํ).
สนม ๓
[สะหฺนม] (โบ) น. เขตพระราชฐานซึ่งเป็นที่กักบริเวณผู้มีฐานันดรศักดิ์แห่งราชวงศ์หรือข้าทูลละอองธุลีพระบาทชั้นผู้ใหญ่โดยอยู่ในความควบคุมดูแลของพวกสนม, เรียกลักษณะที่ถูกกักบริเวณเช่นนั้นว่าติดสนม.
สนวน
[สะหฺนวน] ดู ฉนวน ๔.
สนอง
[สะหฺนอง] ก. ทำตามที่ได้รับคำสั่งหรือคำขอร้องเป็นต้น เช่นสนองโครงการในพระราชดำริ สนองนโยบายของรัฐบาล; โต้ตอบ เช่นกรรมตามสนอง, ตอบรับการเสนอ เช่น เสนอขายสนองซื้อ. (ข. สฺนง).
สนองไข
ก. กล่าวตอบ, อธิบาย.
สนองได
(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์